Rozdział 17

Stanęłam przed drzwiami. Kto to może być ? Niall nie chciałby żebym otwierała bez jego wiedzy. Teraz kiedy śpi jest najgorsze co moge zrobić. Udawać, że mnie nie ma ? A może to jakiś jego przyjaciel, który chce mu pomóc. 

- Wiem, że tam jesteś więc się nie ukrywaj - odezwał się...kobiecy głos. Kobieta ? Zaraz skąd ja znam ten głos ?Nie wiedziałam co o tym myśleć. Skoro i tak wie, że tu jestem...

- Kim jesteś - powiedziałam na tyle głośno aby mnie usłyszała i na tyle cicho, żeby nie obudzić Niall'a. 

- Liz...a ty ? - Liz ? Ta Liz ? Ta co wtedy przyszła do mojego domu ? Ta, z którą Niall mnie tak źle potraktował ? 

- S-sam - powiedziałam w szoku.

- Może przestaniemy krzyczeć do siebie przez drzwi i mnie wpuścisz ? - wpuścić ją ? Nie chce jej tu, ale Niall wkurzy się jeśli się dowie, że jej nie wpuściłam. Przekręciłam klucz w drzwiach i niechętnie je uchyliłam.

- Miło Cię znowu widzieć Sam - powiedziała z fałszywym uśmiechem na twarzy. Nienawidze jej. 

- Hej - uśmiechnęłam się, rownież sztucznie.

- A gdzie Niall ? - zapytałam wchodząc w głąb domu.

- Odpoczywa - powiedziałam krótko. Nie mam zamiaru nawiązywać z nią konwersacji. 

- Teraz ? - Liz zachowywała sie dostyć...głośno. Weszła jakby to był jej dom,jakby bywała tu codziennie...może bywa. Zdenerwowało mnie to. Nie ufam jej.

- Tak - powiedziałam przez zęby - więc bądź troche ciszej.

- To ty - podeszła do mnie - bądź troche milsza. Ja wysilam się i jestem dla Ciebie miła, więc ty też się troche wykaż - spojrzałam na nią.

- Oh no cóż - uśmiechnęłam się sztucznie - Liz ty moja droga, herbatki ? Kawy ? Ciasteczka ? - każde słów mówiłam coraz głośniej - kompotu ? Soczku ? - już prawie krzyczałam - sernika ? Babeczek ?!

- Zamknij się ! - wydarła się na mnie. Wtedy usłyszałam za sobą kroki.

- Czemu tak krzyczysz Samantha ? - wszedł do kuchni - Liz ? - zapytał zdziwiony - co ty tu robisz ? - Liz podeszła do niego i przytulila, ale miałam wrażenie, że robi to po to by pokazać mi, że on jest jej. Cóż...chyba jeszcze nie wie, że jednak jest mój. Oderwała się od niego ( nareszcie ) i już miała go pocałować, ale odsunął się. Spojrza na niego zdziwiona, a ja uśmiechnęłam się do siebie. 

- Um, więc jak wiesz - Niall zaczął - Samantha jest moją...koleżanką - ostatnie słowo powiedział cicho. Wstydził się mnie ? Dlaczego jej nie powiedział ?

- No wiem...to siostra Dan'a nie ? - powiedziała lecewarząco. Miałam wielką ochotę wziąć tą patelnie co leżała obok i przyjebać jej w tą głupią, wytapetowaną mordę. 

- Czemu przyszłaś ? - blondyn zapytał ją. Atmosfera była bardzo drętwa. 

- Po to co zwykle - uśmiechnęła się do niego zaczepnie, a ja zamarłam. Prosze nie.

- Umm - Niall spojrzał na mnie - dziś chyba wole zostać z Samanthą wiesz ? - nie wiedziałam czy śmiać czy płakać. Liz spojrzała na mnie gniewinie.

- No to pora na mnie - odwróciła się i bez słowa wyszła z kuchni, a po chwili rozległ się dźwięk zamykanych drzwi frontowych. Spojrzałam na znmieszanego Nialla.

- Dlaczego jej nie powiedziałeś? 

- Nie musi wiedzieć - spojrzał w dół.

- Wstydzisz się mnie ? - rozumiem, że nie jesteśmy jeszcze jakoś bardzo zaangażowani w związek, ale myślałam, że nie bedzie się wstydził. 

- Nie - natychmiast ożył i złapał mnie za rękę - nie wstydzę ja po prostu odpowiedziałem odruchowo - spóściłam głowę. Wiem, że kłamie. Niall położył rękę na moim policzku i pogladził go kciukiem.

- Hej - szepnął - ona nie jest dla mnie nikim ważnym i nie musi wiedzieć wszystkiego, tak ? - spojrzałam na niego niepewnie.
- T-tak - nagle usłyszałam dźwięk przychodzącego SMSa. O nie ! Spojrzałam na telefon, a Niall cały czas przypatrywał się moim ruchom. Wiadomość była od...Dan'a.

     Kiedy wrócisz ? Może zrobimy sobie coś dobrego do jedzenia ? :D xx

Uśmiechnęłam się. Zawsze troskliwy Dan.
 - Chyba powinnam wracać - spojrzałam na Niall'a - mało czasu ostatnio spędzam z bratem.
- Rozumiem - Niall przytaknął - odwieźć Cię ?- spojrzałam na niego krzywiąc się.
- To chyba zły pomysł
- No tak - szliśmy już w kierunku drzwi frontowych - baw się dobrze - pocałował mnie w czoło, a ja zmarszczyłam brwi. Tylko w czoło ? Niall zauważył to i zaśmiał się po czym pocałował mnie w usta.
- Pa - pomachałam mu wychodząc, a on się do mnie uśmiechnął. Uwielbiam tego Niall'a.








 

15 KOMENTARZY = NEXT

strasznie was przepraszam że tak długo musieliście czekać i że jest taki krótki, ale po prostu nie mam ani motywacji ani weny