Rozdział 16

Stałam na przeciwko drzwi wmurowana. Niall powiedział wcześniej, że ma klucze i mam nikomu nie otwierać. A co jeśli to on ? Może jest ranny ?

- Otwieraj kurwa to ja ! - miałam wrażenie, że to naprawdę on. Zaczęłam się zastanawiać jak rozpoznać czy to on - wiem że mówiłem, że mam klucze ale gdzieś zgubiłem ! Musisz mi zaufać Samantha - to on. Na 100%. Tylko Niall mówi do mnie pełnym imieniem. Wszyscy mówią Sam, a on nie. Odważyłam się podejść bliżej drzwi. Wzięłam głęboki oddech i...przekręciłam zamek w drzwiach. Na przeciwko mnie stałam ciemna sylwetka. Było zbyt ciemno, żeby zauważyć twarz. Jednak dobrze znałam tą postawę i ten zapach, który natychmiast poczułam. Odetchnęłam z ulgą. To Niall. Jednak moja ulga nie trwałym długo. Kiedy wszedł do środka pod światło, zobaczyłam, że kurczowo trzyma się za brzuch, a ręce ma we krwi. To jego ?! Spojrzałam na jego twarz.

- Spokojnie..to tylko...draśniecie - wysapał ledwie.

- Masz apteczke ? 

- W łazience - powiedział ledwo łapiąc oddech - trzecie drzwi po prawej w..tym k-korytarzu - pokazał za mnie. Pobiegłam do łazienki i po chwili w oczy rzuciła mi się czerwona torba z białym krzyżem. Wzięłam ją i pobiegła do Niall'a, który leżał już na kanapie w salonie. Klęknęłam przy nim i zaczęłam oczyszczać ranę. Niall cały czas jęczał. Nie dziwne się mu, to musi koszmarnie boleć. Kiedy rana była już czysta nałożyłam odpowiedni opatrunek i owinęłam bandażem. Spojrzałam na niego smutno.

- Musze Cię odwieźć do domu. Co z Dan'em ? 

- Musisz się przespać - uśmiechnęłam się słabo - zadzwonię do niego i powiem, że zostaje na noc u Val - chciałam już zniknąć z zasięgu jego wzroku. Czułam, że łzy są coraz bliżej. On wygląda okropnie. Co się stało ? Gdzie on właściwie był ? Musze się go o to zapytać, ale później. Wyszłam z salonu odłożyć apteczkę. Kiedy wróciłam Niall już spał. Musiał być bardzo zmęczony. Wyjęłam telefon i zadzwoniłam do brata. Powiedziałam mu, że zostaje na noc u Val, całe szczęście uwierzył mi.  Wróciłam do salonu i usiadłam na kanapie, stojącej na wprost od kanapy, na której leżał Niall. Zaczęłam zastanawiać się co mam teraz ze sobą zrobić. Dlaczego ktoś drasnął Niall'a nożem ? No okey to nie było zwykle draśnięcie, to wyglądało bardziej jakby ktoś wbił mu ten nóż. Co się tam działo ? Nie uspokoje się póki się nie dowiem, chociaż gdybym się dowiedziała raczej nie byłabym spokojna. Musze się czymś zająć. Rozejrzalam się po pomieszczeniu w poszukiwaniu czegoś do roboty. Nic ciekawego. Wstałam i skierowałam się ciemnym korytarzem w kierunku kuchni. Już przyszło mi na myśl czy by czegoś nie ugotować, ale...nieeee lepiej nie. Niall jest zbyt zmęczony, żeby teraz gasić ogień, którym mogłabym przez przypadek rozpalić. Usiadłam na blacie rozglądając się z nudów. Wzrokiem natrafiłam na okno. Na parapecie stała czerwona doniczka z kwiatami. Zdziwiło mnie to. Niall nie wygląda na miłośnika kwiatów, a tym bardziej dbania o nie. Obok doniczki stała ramka ze zdjęciem. Wzięłam ją do ręki. Zdjecie przedstawiało Niall'a, ale o wiele młodszego widać to po jego rysach i uśmiechu. Obok niego stał jeszcze jakiś chłopak, był on czarnoskóry, a oboje trzymali się w przyjacielskim uścisku. Uśmiechnęłam się mimowolnie, na tym zdjęciu Niall jest taki...radosny. Kiedy odłożyłam ramkę usłyszałam, że ktoś mocno puka do drzwi, wręcz w nie wali. Tylko kto to jest tym razem ?

15 KOMENTARZY = NEXT 

No więc ten rozdział pisałam w górach gdzie wciaz sie znajduje :) pewnie nie jest najlepszy bo nie mam zbyt duzo czasu ale starałam sie dodać jak najszybciej :)

#Muchalove 💋👙